Laatste Verslagje!

Bula ( Hallo) Iedereen! Mijn laatste verslagje alweer!
We hebben wel 2 pechweken achter de rug hier in Fiji. Ik zal jullie vertellen wat er allemaal gebeurd is de afgelopen dagen.

De eerste dagen in Fiji gingen nog goed, we hadden het naar ons zin in ons hotel en iedereen was zeer aardig. Wat ons meteen opviel is dat iedereen bula riep om je begroeten. Bula betekent hallo in het fijiaans. En dat mannen rokken dragen en bloemen in hun haren hebben. Haha. We boekte een hopping pass by de organisatie awesome adventures voor 6 nachten en 3 extra nachten. Maar van 30 maart t/m 3 april werden de transfers naar de eilanden geannuleerd vanwege super slecht weer. Veel regenval waardoor een heel gebied van het vaste land overstroomd was geraakt en er was ook nog eens een cycloon op komst. De cycloon heeft op het vaste land niet veel aan kunnen richten en we hebben dus ook totaal niks gemerkt van de cycloon. Maar op de kleine eilandjes heeft de cycloon toch wel voor wat storm gezorgd.
Uiteindelijk op 4 april is het dan zover! We kunnen dan eindelijk naar de eilanden. Nou ja zeg maar eiland.
We hebben zoveel dagen moeten overslaan vanwege het weer dat we geen tijd hebben om meer eilanden te bezoeken. We boeken op 3 april het busje naar Port Danarau. Waarvoor ik eerst een aantal minuten als brugman heb gepraat om onze niet gebruikte dagen terug te krijgen. Aangezien we het niet eerlijk vinden dat ze ons niet willen compenseren en alleen nog maar meer geld vragen aangezien de terug reis met de boot niet in de totaal prijs zit.
Maar de medewerkers wilde absoluut niet meewerken.
Ik krijg de manager aan de lijn. En deze is erg vriendelijk en begrijpt waarom we ons geld terug willen, echter kan ze dit niet doen. Het enige wat ze voor ons kan doen is een brief schrijven voor onze reisverzekering.
We besluiten toch maar gewoon te gaan, ondanks dat ze ons niet willen compenseren. Het is zonde om de 4 dagen niet te gebruiken.
Op 4 april checken we om 7.15u uit want het busje komt ons om 7.25u ophalen.
Als we uitchecken vraagt de baliemedewerkster waar we naar toe gaan en zegt dat het busje dat ons had moeten ophalen als vertrokken is. Ze belt naar awesome adventures en die zeggen dat we op onze eigen kosten maar een taxi moeten nemen. Zeer fraai.
Ik maak me natuurlijk boos hierom en neem het gesprek van de baliemedewerkster over.
Vertel hun dat we op tijd waren en dat het busje te vroeg is vertrokken. Maar ze blijven erbij dat we maar zelf naar Port Danarau moeten komen op eigen kosten. Alles gaat hier op Fiji time, 10 minuten eerder of later. Het maakt geen verschil.
De baliemedewerkster belt een taxi voor ons en alsnog gaan we richting de haven.
Eenmaal in de taxi zien we voor het eerst die week hoe het vaste land van fiji eruit ziet.
Het is zeer indrukkend! Vlak na ons hotel komt een zeer armoedige wijk te voorschijn.
De sporen die de vele regenval van de laatste dagen heeft achtergelaten zijn nog goed te zien.
Een straat staat nog half onder water en overal ligt rommel. Het ruikt er naar verbrand afval en het doet me denken aan onze familie bezoekjes naar polen. Daar stonk het ook altijd zo.
We wanen in ons in een wereld wat verre weg te vergelijken valt van nederland/europa.
Als we aankomen betalen we de taxichauffeur en gaan we snel naar de incheckbalie, we moeten even wachten in de rij. Maar als we aan de beurt zijn vraag ik meteen naar de manager. En leg uit dat we niet zijn opgehaald door het busje en dat we 15 dollar hebben moeten betalen voor de taxi. We krijgen zonder enige moeite ons geld terug. Dat is natuurlijk zeer prettig.
Op de boot moeten we beslissen naar welk eiland we willen gaan. We willen graag naar waya lai lai.
Maar doordat de cycloon wel flink geraasd heeft over de kleine eilandjes en ook op waya lai lai zijn sporen goed heeft nagelaten gaat dit helaas niet. Het is er niet veilig genoeg.
Dus gaan we naar Kuata een eiland net onder waya lai lai.
Ook een mooi eilandje! En Kuata is een van eilandjes die ze gebruikt hebben voor de film castaway!
We worden opgehaald met een bootje en naar het eiland gebracht en daar worden we met een warm onthaal ontvangen. Ze hadden ons alleen nog niet verwacht want ze waren nog bezig met het opruimen van het eiland na de cycloon.
Ze laten vallen waarmee ze bezig zijn en ontfermen zich over hun gasten.
Ondanks dat het hier en daar nog wat rommelig is vanwege de cycloon is het uitzicht prachtig en genieten we met volle teugen van dit mooie eiland.
We krijgen een leuk huisje aangewezen waar we 4 nachten zullen verblijven. We liggen heel even op bed tot we ze een toeterend geluid maken. Dit geluid maken ze op een enorme schelp en betekent dat het eten klaar is.
Na de lunch gaan we even naar het strand en kom ik erachter dat hier op het strand heel veel leuke schelpen te vinden zijn! Een waar paradijs voor Evelien.
Vraag eerst maar even na of ik de schelpen wel mag rapen en het land mag uitvoeren. Maar ze verzekeren me ervan dat het geen probleem is.
We merken vanzelf op het vliegveld of het inderdaad zo is! Haha.
Ik ga dus helemaal in mijn element op zoek naar de mooiste schelpen.
'S avonds heten de bewoners van het eiland ons welkom en verzorgen een leuke avond voor ons.
Ze doen een dansje voor ons en later moeten we mee doen. We doen nog wat spelletjes en limbo dansen. Het is erg gezellig! Daarna gaan we op de zeeveranda zitten en zingen ze voor ons liedjes geleid door de gitaar. We drinken een traditioneel drankje genoemd cava. Maar het is niet zo lekker...Ze bieden het me nog eens aan maar ik zeg dit maal beleefd nee.
Ze zingen nog een tijdje en dan we terug naar ons huisje om te gaan slapen.
Maar zodra we binnen komen ziet Rianne een muis op haar bed. Ik heb de muis niet gezien want in een mum van tijd was het beestje achter een kast verdwenen. Ik ga iemand halen die ons kan helpen het beestje weg te jagen. En uiteindelijk lukt dit ook. Maar wat we niet merken is dat het beestje waarschijnlijk binnen enkele minuten weer binnen was door een gaat onderaan de deur.
Rond middernacht voel ik de muis over mijn benen heen lopen! Ik trap zo hard met mijn benen zodat ik de muis zowat van mijn bed gevlogen moet zijn. En we gaan weer op muizenjacht. Midden in de nacht.
Ook nu lukt het vrij snel om het muisje uit het huisje te krijgen en proberen we het gat bij de deur te dichten met een handdoek. We blijven een tijdje wakker om te kijken of de muis terug komt. En niet veel later kruipt de muis gewoon over de handdoek weer naar binnen! We besluiten te verhuizen naar het huisje ernaast. Maar ook hier zitten muizen en we doen geen oog meer dicht.
We kletsen de nacht voorbij. Kan je vertellen dat een nacht zeer lang duurt als je niet slaapt! En ook zeer vermoeiend is. Ondertussen beslissen dat we hier niet kunnen blijven en we maar naar een ander eiland moeten gaan. Alleen de gedachte aan 4 nachten geen slaap is al genoeg om dit besluit te nemen.
Meteen die morgen vertellen we dat we muizen binnen in ons huisje hadden en dat we voor ons gevoel beter naar een ander eiland heen kunnen gaan.
De vrouw stelt ons naar andere accommodatie voor maar toch besluiten we naar een ander eiland te gaan.
Bij het ontbijt komt big Jack met ons praten over ons besluit. Hij is vooral bang voor slechte reclame voor het eiland maar wil ons vooral op het eiland houden natuurlijk.
Hij is begripvol voor onze situatie ( door het slechte weer niet veel meer kunnen reizen, de reisorganisatie die ons niet wil compenseren en ook nog veel geld vraagt om terug te reizen met de boot naar het vaste land.) Hij stelt voor om ons zelf naar het vaste land te brengen, al weet ik niet of hij dit serieus meent of hij dit zegt om ons over te halen op het eiland te blijven.
We waarderen zijn gesprek en we weten ook dat ze door ons hun brood verdienen, en als we weg gaan dat ze niks verdienen. Dus besluiten we het toch nog maar een kans te gunnen in een ander huisje.
Een huisje zonder muizen, we inspecteren het huisje zorgvuldig. Maar het is een beter huisje dan wat we eerder hadden.
De mensen zijn hier heel aardig, ze doen werkelijk alles voor je. Heel hartelijk, ondanks dat ze niet veel hebben, zijn ze vrolijk en aardig.
We doen die dag rustig aan want we zijn dood en dood op. We slapen wat bij in ons nieuwe huisje en liggen wat in een hangmat.
We maken die middag sieraden met een aantal vrouwen die op het eiland wonen. We maken onder andere armbanden, ringen en andere leuke hebbedingen van bladeren van een boom, die ze laten drogen. Best wel leuk!
We gaan die dag op tijd naar bed want we hebben echt geen oog dicht gedaan de nacht ervoor.
Ik slaap wat onrustig, maar muizen krijgen we gelukkig niet meer op bezoek. Rianne heeft wat minder goed geslapen en voelt zicht niet zo goed. En ik probeer goed voor haar te zorgen.
Ze krijgt last van diaree en doordat het ook nog eens heel erg warm is zweten we ook nog best veel.
Dus zorg ik dat ze veel drinkt en ors binnen krijgt. En haal zo nu en dan wat te eten als ze daar trek in heeft.
Ze slaap veel overdag dus ik ga nog even naar strand om schelpen te zoeken, maar het is eigenlijk veel te heet om te lang in de zon te blijven.
Ondanks dat het te warm is heb ik heel wat leuke schelpen gevonden waaronder een enorme schelp!
Ben helemaal blij ermee.
De rest van de dag houden we ons rustig en houd ik Rianne goed in de gaten. Onder tussen mijd ik de wc in ons huisje zodat ik minder kans heb op ook ziek te worden. Een van ons ziek is meer dan genoeg natuurlijk.
We slapen die nacht redelijk goed en de volgende nacht gaat het ook stukken beter met Rianne.
Als is het nog niet helemaal hoe het moet zijn.
Ook vandaag houden we ons koest en doen we maar niet te veel. Het is weer heel warm en je zweet zonder iets te hoeven doen. Het gutst gewoon van je lijf af.
De volgende ochtend kom ik tot ontdekking dat ik er toch ook echt aan moet geloven en ook ik begin ziek te worden. Zeer fijn! Gelukkig gaat het in de morgen nog wel, ben niet zo heel ziek.
Het is de dag van ons vertrek en ik ga vragen wanneer awesome adventures ons komt ophalen met hun boot. Maar dan krijg ik te horen dat big Jack ons persoonlijk met hun bootje terug wil brengen naar het vaste land. Een super lief gebaar en iets wat niet elke toerist mee maakt!
Rond 12.30u stappen we in het bootje samen met Big Jack, zijn vrouw, een opa, 2 mannen en een jongetje. Het is hele ervaring om langs alle fijieilandjes te varen en ongelofelijk mooi uitzicht te hebben.
Het duurt ongeveer een uur voordat we in Lautoka aankomen en Big Jack een Taxi voor ons regelt. We stoppen Big Jack een voor ons klein bedrag in zijn handen, maar wat voor hun veel geld is. Het feit dat ze ons naar het vaste land wilde brengen is een enorm lief gebaar en wij vinden dat we ze niet op kosten moeten jagen. We stappen in de Taxi die ons naar ons Hotel brengt. We rijden langs erg mooie natuur en dit stuk van het vaste land is wel heel erg mooi! Tussendoor vraag ik aan de Taxichauffeur om even bij een supermarkt en pinautomaat te stoppen zodat ik wat geld kan pinnen en wat te drinken kan halen. Het duurde allemaal wat langer dan gehoopt.
Rianne heeft ondertussen de Taxichauffeur aan haar nek plakken want hij wil haar telefoon nummer en adres hebben. Rianne hoopt de hele tijd dat ik snel terug kom naar de auto. Uiteindelijk geeft ze de man een vals telefoonnummer.
Ben blij als we weer terug zijn in het hotel, net wat meer luxe. Begin me steeds slechter te voelen, toch eet ik wat frietjes die avond. Maar dat had ik beter niet kunnen doen. Heb niet veel geslapen afgelopen nacht en meer de badkamer van binnen gezien. Waarschijnlijk hebben we op het eiland iets te eten gekregen wat niet zo goed bereid is geworden, of niet goed gewassen.
Gelukkig zijn we niet meer op het eiland maar in een hotel met airco. Maar het idee dat ik nog maar 1 nacht te gaan heb voordat we het vliegtuig in moeten stappen, geeft me al de rillingen.
Het komt allemaal niet zo fijn uit.
Dus zodra hier de apotheek open is neem ik een taxi en ga ik richting apotheek voor betere pijnstillers en immodium voor onderweg. Ook koop ik voldoende water in en wat crackers.

Ondanks alle pech heb ik toch enorm genoten van de leuke dingen die we meegemaakt hebben hier in Fiji. De aardige mensen, toch nog warm weer, schelpen rapen, op een mooi eiland mogen zijn en persoonlijk terug gebracht worden naar het vaste land. We onthouden de leuke dingen, de mindere leuke dingen zullen we maar gauw vergeten ;)


Morgenvroeg gaat ons vliegtuig richting het koude Nederland! Maar ik kijk er enorm naar uit!
Rianne en ik hebben een enorm leuke tijd gehad! Maar voor nu is het weer tijd om naar huis te gaan!
Zet de drop, kaas, stroopwafels, frikandellen, kroketten, hagelslag en mijn Nederlandse Nick maar voor me klaar!