Surprise surprise, welkom thuis en Italie

Hallo iedereen,


Zo ben alweer eventjes in Italie. Er is in paar dagen zoveel gebeurd, dat ik geen tijd heb gehad om een blogje te schrijven. Vandaar dat ik dat nu pas doe. Vrijdag om 12u 's nachts lokale tijd van New York naar Londen gevlogen. Het vliegtuig heeft in New York nog hele poos aan de grond gestaan omdat het aan het wachten was voor andere passagiers van een andere vlucht. Daarna moesten we nog eens wachten voor dat we konden opstijgen want er was een lange rij. En daardoor hadden we dus een uur vertraging opgelopen. De vlucht zelf ging vrij goed. Soms wat turbulentie gehad. Maar verder lekker rustig. Fijn kunnen slapen en eenmaal aangekomen op het vliegveld wist ik dat ik nog maar weinig tijd had. Het reizen van de ene vertrekhal naar de andere duurde vrij lang en daardoor kwam ik dus te laat aan voor mijn vlucht nog te kunnen halen. Het zit me dus echt niet mee met alle vluchten... maar goed. Nick maar gauw op de hoopte gebracht, maar hij zat al in de trein... Helaas niks aan te doen. Maar weer wachten op de volgende vlucht dan maar... 3 uurtjes gewacht en om 16u engelse tijd ging ik dan toch weer de lucht in. De vlucht is maar kort. Een klein uurtje en ik was alweer in amsterdam. !8.30 Nederlandse tijd kwam ik aan. In nederland is het een uurtje later dan in engeland. Snel door de douane en wachten op mijn verzameling kleren... En toen kon ik eindelijk naar mijn meneertje!
Gauw genoeg zijn we naar de trein gegaan. Ja het moest allemaal maar snel, want meneertje zat in het complot van het suprise feestje. Familie en vrienden zaten thuis op me te wachten. Pap en mam waren zogenaamd nog op vakantie en zouden zaterdag terug komen. Had niks in de gaten toen ik thuis kwam, iedereen was muis stil. Toen ik de keuken in liep stond er een taart met de amerikaanse vlag op de tafel met kaarsjes erom heen en toen ineens kwam mijn moeder naar buiten gerend van de huiskamer. En toen had ik nog steeds niet in de gaten, pas toen de halve familie hun hoofd uit de deur stak... haha. Erg leuk.... en nieuwschierige Evelientje had niks door...
En zo zit je ineens weer in Italie... Zaterdag gauw mijn spullen weer ingepakt en zondagochtend vertrokken richting Italie, naar de tante van Nick. Het eerste stuk ging goed. Maar vanaf toen begonnen de files in duitsland. En het hield maar niet op. Ze waren om de paar kilometers aan de weg aan het werken.. 2 hele lange files, waar zelfs 1x de hele snelweg was afgesloten, waardoor we door een dorpje moesten heen rijden. We zouden om 18u aankomen. Maar uiteindelijk waren we 23u eindelijk bij zijn tante. Zijn tante had nog lekker voor ons pasta gemaakt... echte iteliaanse pasta. Erg gastvrij waren ze daar. We konden in een soort vakantie huisje slapen, het zag er erg mooi uit. Ze heeft ons de volgende morgen nog ontbijt gebracht en ons mee genomen op een tour door het dorp. Erg mooi landschap, cannobio ligt langs een meer waar in de zomer veel toeristen op af komen. Nu was het weer lekker rustig. Toen we terug waren van de tour, kregen we nog lunch, weer lekkere pasta... ze eten hier 2x warm op een dag. Dat doen we hier toch maar niet op camping... zo raak ik die amerikaanse kilo's nooit kwijt natuurlijk. Nick heeft zijn tante toen nog geholpen met de computer en daarna zijn we naar het gardameer afgereisd. Die reis ging gelukkig veel en veel soepeler. We vertrokken om 15u en waren er om 19u. Maar 4 uurtjes... en nu zijn we heerlijk aan het genieten van de Iteliaanse zon.

Lekker genieten van mijn menneke, van de zon en het eten....

ps. Jullie kunnen ons volgen op de weblog van Nick http://www.maffemuis.nl/blog